Ortopedia

Ortopeda – co leczy?

Ortopeda – co leczy? Specjalizacją lekarza ortopedy są choroby układu kostnego, a także nieprawidłowości postawy, również u dzieci. Jego praca obejmuje zarówno układ szkieletowy (z wyłączeniem kości czaszki), jak i mięśniowy, więzadłowo – stawowy, a także naczynia i nerwy z nimi powiązane. Zajmuje się leczeniem między innymi stanów zapalnych kości i systemu stawowo – więzadłowego, zmian zwyrodnieniowych, uszkodzeń nerwów obwodowych, zmian nowotworowych i zakaźnych kości, wad postawy oraz chorób genetycznych, wpływających na funkcjonalność motoryczną organizmu. Ortopeda może być jednocześnie specjalistą chirurgii urazowej, nazywanej traumatologią. Wizyta w poradni, w zależności od schorzenia, może skutkować skierowaniem do innego specjalisty, leczeniem farmakologicznym, bądź też koniecznością poddania się zabiegowi chirurgicznemu. Pierwsze spotkanie z ortopedą powinno odbyć się już kilka tygodni po porodzie, w celu wykluczenia dysplazji stawów biodrowych u noworodka.

Jakie choroby diagnozuje i leczy ortopeda?

Lekarz ortopeda https://ortho-expert.pl/ ma bardzo szeroki zakres kompetencji, dzięki czemu lista schorzeń, które może zdiagnozować i chorób, które leczy, jest naprawdę długa. Wśród nich wymienić możemy między innymi: stłuczenia, zwichnięcia, skręcenia i złamania, choroby zapalne kości i stawów, zmiany związane z przeciążeniem stawów, jak np. zespół cieśni nadgarstka, wady wrodzone oraz nowotwory kości. Należą do nich, zwłaszcza u dzieci, także wady postawy, jak na przykład lordoza, skolioza, kifoza, płaskostopie, stopa i kolana szpotawe oraz koślawe. Ortopeda zajmuje się również chorobami kręgosłupa, w tym zmianami zwyrodnieniowymi, dyskopatią, przepukliną dyskową, rwą kulszową czy stenozą lędźwiową. Spotykana u pacjentów jest także jałowa martwica kręgosłupa (choroba Scheuermanna), przykurcz Dupuytrena oraz chrzęstniakowatość (choroba Olliera).

Jakie badania wykonuje ortopeda?

Do ortopedy zwykle zgłaszają się pacjenci odczuwający dokuczliwy ból, mający różne przyczyny i podłoża. Jest to pierwszy sygnał, że w ciele dzieje się coś niepokojącego. Pierwsza wizyta rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu, podczas którego pacjent powinien poinformować lekarza o przebytych chorobach i urazach. Warto mieć przy sobie wyniki przeprowadzonych badań, jak na przykład zdjęcia rentgenowskie czy opisy przebytych schorzeń. Najprościej jest zdiagnozować takie urazy, jak zwichnięcia czy złamania, gdyż ich objawy są zazwyczaj jednoznaczne. Nieco inaczej sytuacja wygląda, jeśli chodzi o choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa – tu możemy mieć do czynienia między innymi z migrenami, szumami w uszach czy drętwieniem nóg. Ortopeda sprawdzi stan kręgosłupa i całego szkieletu, pod względem występowania wad postawy. Dla uzyskania dokładnego obrazu budowy i struktury kości oraz tkanek, może zlecić wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (RTG), zrobienie badania ultrasonograficznego (USG), tomografii komputerowej bądź też rezonansu magnetycznego. W badaniu stawów mogą być niezbędne jeszcze bardziej dokładne badania, na przykład artrografia czy artroskopia. Innym dodatkowym badaniem może być też densytometria, czyli pomiar gęstości mineralnej tkanki kostnej.
Wybór badań i późniejszej metody leczenia zależny jest od rodzaju choroby, zwyrodnienia czy urazu. Do łagodzenia bólu stosuje się terapię farmakologiczną, pacjent może ponadto zostać skierowany na rehabilitację bądź też fizjoterapię w postaci masaży, ćwiczeń czy elektroterapii. W poważnych przypadkach konieczne może okazać się unieruchomienie kończyny lub nawet operacja chirurgiczna.

Metody leczenia stosowane w ortopedii

Metody leczenia ortopedycznego zależne są przede wszystkim od choroby zdiagnozowanej u pacjenta. Znacznie częściej jest to leczenie zachowawcze, niż operacyjne. Dotyczy ono terapii nieinwazyjnych, jak unieruchomienia przy pomocy opatrunków czy gorsetów, oraz stosowania środków farmakologicznych, w tym przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Ortopeda może również skierować chorego na fizjoterapię (na przykład masaże, prądy, elektroterapia, ćwiczenia czynne w odciążeniu). W niektórych przypadkach może podjąć decyzję o leczeniu przy użyciu sterydów, które zminimalizują dolegliwości i poprawią ogólne samopoczucie pacjenta.

Obecnie, dzięki rozwojowi medycyny i nowych technologii, ortopedia korzysta również z innych, nowoczesnych form terapii. Należy do nich między innymi, dostępne niegdyś tylko dla sportowców, leczenie osoczem bogatopłytkowym. Może być stosowane w każdej grupie wiekowej, gdyż jest w pełni bezpieczne dla pacjenta. Wykorzystywane osocze pochodzi z jego krwi, a oprócz iniekcji w ciele nie zachodzi żadna ingerencja chirurgiczna. Metoda ta bardzo dobrze sprawdza się w leczeniu kontuzji sportowych, chorób przeciążeniowych, zaburzeń zrostu kości po złamaniach, urazów ścięgien i mięśni oraz choroby zwyrodnieniowej stawów. Efekty takiego zabiegu są długotrwałe, gdyż osocze bogatopłytkowe silnie stymuluje procesy naprawcze, a pacjent może szybko odzyskać dawną sprawność.

Kolejną, stosunkowo nową, metodą leczenia jest terapia z użyciem komórek macierzystych. W ortopedii stosowana jest między innymi do leczenia uszkodzeń mięśni, ścięgien i więzadeł, urazów i rekonstrukcji chrząstki stawowej, więzadła krzyżowego przedniego i łąkotki. W przypadku, gdy żadna z nieinwazyjnych metod nie przyniesie oczekiwanych efektów, konieczna bywa interwencja chirurgiczna, a po niej – rehabilitacja.